Όπως τις διηγήθηκαν στις 2 Ιουλίου 2005 στο Στέλιο Πρωτοπαπά η Ελένη Μιχ. Χατζηστυλλή και ο Νικόλας Κοκκοφίτης
-
Μεν θκιασιελλάς το μωρόν ή τα ρούχα του.
-
Μεν σιεις τα πόθκια σου, εν εν καλά.
-
Άμα νίφκεται ο κάττος εν νάρτουν ξένοι έσσω σου.
-
Έφκα που την ίδιαν πόρταν πό’μπηκες, εν να χαλάσουν τα προξένια.
-
Όταν τελειώνεις το φαίν, να βάλλεις τον σταυρόν σου.
-
Μεν πετάσσεις το ψουμίν ,εν αμαρτία.
-
Όταν τρώεις, μεν σταυρώνεις τα πόθκια σου. (εν έσιεις ανάγκην τον Θεόν )
-
Μεν βάλλεις τα σιέρκα σου πισάγκωνα στην εκκλησιάν.
-
Μεν σταυρώνεις τα πόθκια σου στην εκκλησιάν, εν αμαρτία.
-
Την Τζιαιρκατζιήν εν σαρίζουν.
-
Εν σαρίζουν όταν δύσει ο ήλιος.
-
Τετάρτην τζιαι Παρασκευήν εν ιζημώνουν. (Αν ζημώσουν λείπει μια κκελλέ του καμήλου που το ζιμάριν, δηλ. λλιανίσκει.)
-
Κάπνισε να φύει το κακόν.
-
Εν άσιημα να δώκεις προζύμιν τζιαι λάιν την νύκταν.
-
Μεν χαλάς τες φουλιές των σιελιονιών , εν να ππέσουν τα μαλιά σου.
-
Μεν ανοίεις τ΄αρμάρκα την νύκταν.
-
Τρώει με η μούττη μου , εν να κλάψω.
-
Γέλλεται τ΄αμμάτιν μου, εν νάρτει κακόν χαπάριν.
-
Κλαίουν οι κατσικόρονοι, εν να βρέξει.
-
Ότι εν να κάμεις την Πρωτογρονιά, εν να το κάμνεις ολόγρονα.
-
Αν κάτσει ο κουκκουφκιάος πα στο δώμα τζιαι καμαρώσει, εν να γινεί κακόν.
-
Η τζιεφαλή σου όταν ππέφτεις να μεν θωρεί στη Δύσην. Εν αμαρτία.
-
Είδαμεν σιελιόνι γλήορα, εν να παννίσουμεν ρούχα.
-
Μεν κλαίεις την Πρωτογρονιά, γιατί εν να κλαίεις ολόγρονα.
-
Μεν πεις της κορασιάς πως εν ζουρωμένη η μερέζα της, εν αμαρτία.
-
Μεν ανακατώνεις αντρόινα, εν αμαρτία.
-
Έκαμεν κύκλον το φεγγάριν τζι΄εν να βρέξει.
-
Ο ήλιος εβούττησεν μες το νερόν τζ΄εν να βρέξει.
-
Πριν να πάει ο προξενητής να προξενέψει, εφόρεν το πουκάμισον που την αξινόστραφην.
- Όταν ξενιτέψεις δικό σου τζιαι βκεί πόσσω σου, να μεν σαρίσεις τζιήνην την ημέραν.
-
Τετάρτην τζιαι Παρασκευήν τα νύσια σου μεν κόψεις,
-
Κυριακήν να μεν λουθείς αν θέλεις να προκόψεις.
-
Τρώει με η φούκτα μου, εν να πιάσω ρυάλια.
-
Όποιος εν πάει στην εκκλησιάν, ππέφτει λαμπρόν τζιαι κρούζει τον.