Ένας ακόμη Φιλιώτης δεν πρόλαβε να επιστρέψει
Με βαθύτατο πόνο και θλίψη πληροφορηθήκαμε τον πρόωρο και αδόκητο θάνατο του συγχωριανού μας Ιωάννη Αθανασίου. Η καρδιά του δεν άντεξε και σταμάτησε να κτυπά τη Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2012. Η κηδεία του τελέστηκε την επομένη από τον ιερό ναό Αγ. Κωνσταντίνου και Ελένης στο Τσέρι, όπου διέμενε με την οικογένειά του μετά την εισβολή.
Ο Γιαννάκης Αθανασίου γεννήθηκε στη Φιλιά το 1947. Ήταν γόνος απλής, ενάρετης και πολυμελούς αγροτικής οικογένειας, του Αθανάση Γεωργίου και της Μαρίας Γιαννακού, στην κολυμβήθρα της οποίας γαλουχήθηκε με τις υπέρτατες αξίες της οικογένειας, της θρησκείας και της πατρίδας. Φοίτησε στο δημοτικό σχολείο του χωριού του και από μικρός ρίχθηκε στη βιοπάλη και γεύθηκε τις δυσκολίες της ζωής. Ακολούθησε το επάγγελμα του κουρέα και δούλεψε αρχικά στη Λευκωσία. Στη συνέχεια δημιούργησε το δικό του μαγαζί στη Φιλιά. Μετά την τουρκική εισβολή εγκαταστάθηκε στο Τσέρι, όπου συνέχισε το επάγγελμα του κουρέα. Ένωσε τη μοίρα του με την εκλεκτή της καρδιάς του, τη Θεμούλλα από το Σύσκληπο και απέκτησε τρία παιδιά το Χάρη, τη Νάσια και τον Μάριο, από τα οποία είχε την ευτυχία να χαρεί έξι λατρευτά εγγόνια.
Πάντα ήρεμος και χαμογελαστός, απλός, ταπεινός και ανοικτόκαρδος, έχαιρε της αγάπης και εκτίμησης όλων μας. Αγωνίστηκε και μόχθησε μέσα από δύσκολες συνθήκες να δημιουργήσει την οικογένειά του και να αναθρέψει και να αποκαταστήσει τα παιδιά του. Και τα κατάφερε, προπάντων χάρις στην εργατικότητα, την τιμιότητα και την επιμονή του, αρετές που πάντα τον διέκριναν.