Αφιέρωμα στον Σόλωνα Κώστα Πασχάλη

Την Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2015, μετά από σκληρή και άνιση μάχη με προβλήματα υγείας που τον είχαν για αρκετά χρόνια καθηλωμένο στο κρεβάτι του πόνου, άφησε την τελευταία του πνοή ο Σόλων Κώστα Πασχάλης. Η κηδεία του τελέστηκε την επομένη από τον ιερό ναό Αγίου Νικολάου στη Λεμεσό.

Ο Σόλων Πασχάλης γεννήθηκε στη Φιλιά, στον μικρό οικισμό του Βασιλικού, στις 10 Ιανουαρίου 1932. Γονείς του ήταν ο Κώστας και η Σοφία Πασχάλη, οι οποίοι κατοικούσαν στο Βασιλικό. Μετά τον γάμο του με την Ελένη Πέτρου Πανάου μετακινήθηκε στο δικό του σπίτι στη Φιλιά. Ευτύχησε να χαρεί  3 παιδιά, 8 εγγόνια και 4 δισέγγονα.

Ο Σόλων Πασχάλης, ένας άνθρωπος του πνεύματος και του χιούμορ, ενσάρκωνε τον σωστό και τίμιο άνθρωπο, τον πιστό σύζυγο και στοργικό πατέρα, τον άνθρωπο που είχε βαθιά μέσα στην καρδιά και τη ψυχή του την οικογένεια, τον θεό και την πατρίδα. Πάντα ήρεμος, ταπεινός και ανοιχτόκαρδος, είχε ως προτεραιότητα στη ζωή του την προσφορά προς την οικογένειά του, αλλά και στον συνάνθρωπο.

Όλοι τον θυμόμαστε ως τον παπλωματά που μας έφτιαχνε τα απαλά παραδοσιακά παπλώματα, που περίτεχνα και με πολλή μαεστρία επεξεργαζόταν με το τοξάρι και τη βελόνα. Όμως, κάτι που ίσως λιγότεροι θυμούνται είναι ότι ο Σόλων Πασχάλης ασχολήθηκε και με την γαλακτοκομία. Εργαζόταν για κάποιο χρονικό διάστημα στα  τυροκομεία Πίττα στη Λευκωσία και αργότερα, μαζί με τον αδελφό του Σοφόκλη, λειτούργησαν δικό τους τυροκομείο στη Φιλιά.

Η προσφορά του στην πατρίδα ήταν πλούσια και αξιοσημείωτη. Νέος τότε, κατά τον υπέροχο απελευθερωτικό αγώνα του λαού μας, ο Σόλων Πασχάλης υπήρξε μέλος της Πολιτικής Επιτροπής Κυπριακού Αγώνα, Π.Ε.Κ.Α. Η δράση του, όμως, δεν περιορίστηκε στην Ε.Ο.Κ.Α. Αργότερα, όταν μετά την ανακήρυξη της Κυπριακής Ανεξαρτησίας, εκδηλώθηκε η τουρκοκυπριακή ανταρσία, ο εκλιπών εντάχθηκε στον  λόχο εθελοντών της Φιλιάς, ο οποίος έδρασε σε διάφορα πολεμικά μέτωπα, όπως στην Ομορφίτα, στην Πάφο και στον Πενταδάχτυλο.

Το 1974 κατά τη διάρκεια της βάρβαρης τουρκικής εισβολής, μετά από επίταξη,  βρέθηκε με το αυτοκίνητό του στην πρώτη γραμμή του μετώπου και συγκεκριμένα στην Άσπρη Μούττη, εφοδιάζοντας μέσα από την κόλαση του πυρός τους μαχητές μας με πολεμοφόδια και μεταφέροντας νεκρούς και τραυματίες από το μέτωπο.

Μετά από παράκληση των οικείων του εκλιπόντος, οι τιμώντες τη μνήμη του, αντί στεφάνων, εισέφεραν υπέρ του Ταμείου Ευημερίας «Χριστάκης Αποστολίδης-Ρωμηός» του Θ.Ο.Ι. Φιλιάς.