Αφιέρωμα στον Νίκο Κωνσταντίνου
Την Πέμπτη 19 Μαρτίου απεβίωσε ο συγχωριανός μας Νίκος Κωνσταντίνου. Η κηδεία του τελέστηκε το Σάββατο 21 Μαρτίου από τον ιερό ναό Αγίου Γεωργίου στον Άγιο Δομέτιο. Μετά από παράκληση των οικίων του, οι τιμώντες τη μνήμη του, αντί στεφάνων, συνεισέφεραν υπέρ του Ταμείου Ευημερίας «Χριστάκης Αποστολίδης-Ρωμηός».
Ο Νίκος Κωνσταντίνου γεννήθηκε στη Φιλιά στις 28 Μαΐου 1932. Οι απλοϊκοί, αλλά κατά τα άλλα ευσεβείς του γονείς Κώστας Αντώνη και Χατζηπραξού Χατζηπετρή τον γαλούχησαν με τις ιερές αξίες της οικογένειας, της θρησκείας και της πατρίδας. Εργαζόταν στη ΣΥΤΑ ως οδηγός από τα νεανικά του χρόνια μέχρι την αφυπηρέτησή του, εκεί όπου, χάρις στην εργατικότητα, την εντιμότητα και την ευσυνειδησία του, κέρδισε τους πάντες, συναδέλφους και προϊσταμένους.
Με την εκδήλωση της τουρκοανταρσίας τα Χριστούγεννα του 1963 ο Νίκος Κωνσταντίνου, μαζί με πολλούς άλλους συγχωριανούς του, βρέθηκε στην υπηρεσία της πατρίδας Πρόθυμα εντάχθηκε ως εθελοντής στρατιώτης στο Λόχο της Φιλιάς και με αφοσίωση στο καθήκον πήρε μέρος σε όλες τις εντεταλμένες αποστολές του Λόχου, από την Ομορφίτα μέχρι τις μάχες της Πάφου και από το Δίκωμο μέχρι τον Άγιο Επιφάνειο.
Μετά την προσφυγιά πέρασε μέσα από πολλές φουρτούνες στην προσπάθειά του να συντηρήσει την οικογένειά του και να αποκαταστήσει αξιοπρεπώς τα παιδιά του. Με το ζήλο και την εργατικότητά του και έχοντας πάντα στο πλευρό του την αγαπημένη του σύζυγο Μαρούλα Αβραάμ, έδωσαν τη δική τους μάχη για την επιβίωση και μετά από αρκετές περιπλανήσεις και δυσκολίες κατάφεραν να στήσουν ξανά ένα καινούργιο σπιτικό.
Όμως, η σκέψη και η καρδιά του ήταν πάντα στην αγαπημένη γη που τον γέννησε, στο λατρεμένο του χωριό, εκεί που ποτέ πια δεν ευτύχησε να επιστρέψει.